Στην ειδυλλιακή Μήλο, ο Ζηνόβιος μαθητευόμενος ναυτικός αναζητά την κάτοχο ενός χρυσοπράσινου κοχυλιού. Αποδεικνύεται πως ανήκει στην άπορη Περσεφόνη, η οποία έμαθε χάρη σε αυτό να επικοινωνεί με το περιβάλλον του θαλάσσιου βυθού. Σταδιακά, ο Ζηνόβιος ερωτεύεται το αγρίμι. Η γλεντζού Στυλιανή ωστόσο τον ξελογιάζει, γεγονός που πικραίνει την Περσεφόνη.

Δέχεται να ακολουθήσει τη σχεδία του παππού της για ευοίωνη τύχη στην Αθήνα. Εκεί αντιτάσσεται στον Ανδρέα, επειδή αυτός επιθυμεί να κατασκευάσει εργοστάσια θυσιάζοντας τα παράλια της Μήλου. Ο Ανδρέας ταξιδεύει στο νησί και διαμάχεται με τον Ζηνόβιο που έμαθε για τα σχέδιά του από την Περσεφόνη. Λόγω ενός σοβαρού ατυχήματος αναθεωρεί τα πλάνα του, ενώ η Περσεφόνη ομολογεί επιτέλους τα αισθήματά της στον Ζηνόβιο και επανασυνδέονται πάνω στη σχεδία της.