Η σκουριασμένη καγκελόπορτα έκλεισε πίσω της με ένα ανατριχιαστικό τρίξιμο.

«Ευτυχώς που φόρεσα αθλητικά», σκέφτηκε.

Ο κήπος απλωνόταν μπροστά της γεμάτος λάσπες από την πρωινή βροχή. Τα ξεραμένα φυτά καθρεφτίζονταν στις λιμνούλες που είχαν σχηματιστεί όψιμα. Έφερε την παλάμη πάνω από τα μάτια, σκίαστρο από τον αυστηρό ήλιο. Είχε χρόνια να αντικρύσει το σπίτι του παππού... Πιο πολλά από όσα είχε ζήσει σε αυτό.

Η αντανάκλαση του ήλιου σ’ ένα τζάμι του δευτέρου ορόφου τής τράβηξε την προσοχή. Σ’ εκείνο το δωμάτιο πρέπει να ήταν ο θησαυρός που αναζητούσε. Ο φάκελος που την έφερε εδώ άρχισε να τρέμει στα χέρια της. Η καρδιά της χτύπησε δυνατά και τα πόδια της ακολούθησαν τον ρυθμό.

Σύντομα βρέθηκε μπροστά στην είσοδο με τα βιτρό.